کودکانه

به نام خدا

نگران به نظر می رسید.چهره اش درهم بود واز فرد کنار خود می پرسید :فکر می کنی این بچه برای خودش کسی بشود؟نگاهشان می کردم وهیچ نمی گفتم .به کارم ادامه دادم وجلسه ی آموزشی توجیهی را که به بهانه ی دادن ریزنمرات کودکان کلاس تشکیل داده بودم به پایان رساندم .صدای صلوات ختم جلسه را اعلام کرد.اندیشیدم مگر افراد موفق وحتی نخبگان چه نمراتی را دریافت می نمودند؟بهترین راه آن دیدم که جداگانه مادر را نسبت به وضعیت تحصیلی فرزندش توجیه کنم ودر حاشیه مقایسه ی بین فردی با نمره ی بیست عملکرد ونگرش افراد را با نمره ی بیست تئوری ایشان مقایسه کنم.راستش چند شب قبل به خانم مهندسی از دختر خانم های فامیل می گفتم که تا چه اندازه بعضی نمرات به اصطلاح بیست برایم تعریف نشده باقی مانده اند.نمره ی تاریخ،جغرافیا ،جامعه شناسی واجتماعی،دین وزندگی ،ادبیات وهنر ،ریاضیات  و......مخصوصا نمرات کسب شده در دورهی شکل گیری شخصیتم که بیشتر همان ابتدایی وتاحدودی دوره ی راهنمایی        می باشد.حتما می پرسید چرا؟

خوب البته پاسخش بر هریک از ما آشکار است .کافی است یک سیاهه ی رفتار بر اساس معیارهای خداپسندانه دست بگیرید اکنون که ادعایم می شود وخودم را معلم می نامم مورد ارزیابی ام قرار دهید.معلوم است کهنمره ام چند می شود.حتما بیست نخواهد بود.سری به زندگی ام یزنید وببینید تا چه اندازه در حل مساله ومدیریت بحران موفق هستم .آن هنگام حتما اگر معلم دوران کودکی من بودید ،در نمراتم تجدید نظر می کردید واصلا سه نمره به من می دادیدواحنمالا فقط در حوزه ی دانش 20 در کارنامه ام رخ می نمود ودر دو حوزه ی مهارت ونگرش چیزی دیگر می بود.

واما قبل ازاین که شما مرا مورد ارزیابی قرار دهید بر خود واجب می دانم که مدام سیاهه یانتظارات را در پیش رو بگذارم وهر صبح وشام درس ونمره را تکرار کنم تا به وضع مطلوبی از معنای بشر برسم وبتوانم ادعا کنم که من هم انسانم نه حیوان دوپا.

پس مادر وپدر گرانقدر ومعلم عزیز نگران نمره ی نوزده ونیم کارنامه ی فرزندت نباش وکمی فراتر از یک 20 درخشان در کارنامه ی کاغذی برای او آرزو کن وکمک کن تا بدان دست یابد.

                                                                                         ومن الله التوفیق