کودکانه

امروزبادانش آموزان قرار داشتیم درپارک بسیج بااستفاده ازفضای سبز ،جبران آپارتمان نشینی کنیم واهداف آموزشی زیادی مدنظربود.وقتی به مادرهای مهربان ودخترهای گلشان پیوستم بچه ها نتایج انجام یکی ازتکالیف روزهای قبل را گزارش کردند.زهرا،مریم،تکتم،مبینا،ستایش وفاطمه پنجه های یک گربه را که نزدیک محل تجمع ما روی زمین لم داده بود مورد مشاهده قرارداده وباهمراهی مادریکی ازبچه ها کلی اطلاعات جمع آوری کرده بودند.(خوب دیگه برای معلم چه لذت بخش تر ازاین که ببینه دانش آموزهاش ازفرصتها برای یادگیری استفاده می کنن.)

راستی چه مزه دادلقمه پنیری که بعد ازدعای توسل زیرآسمون ،همه باهم خوردیم.هرکس هرچی داشت میوه ،الویه ،نون،پنیرو...روی سفره ی گروهی گذاشت وشدیم همسفره.

چندتا گل دخترکلاس چهارمی ومادرهای مهربونشون هم که سالهای قبل دانش آموزم بودن اومده بودن.نمیدونم شده بارشد کودکی احساس بالندگی بهتون دست بده،معلم هم همین طوره با مشاهده ی رشد نوگلهاش قد می کشه هرچند که سال بسال قدش خمیده بشه.

رشدونمو فاطمه ،نیلوفر،خدیجه ،زهراسادات وبقیه ی گل دخترها یی که سالی درخدمتشون بودم جدا شکرمکررحضرت اله العالمین رابرایم متذکرمیشود.

خدایا توراسپاس که منت گذاردی ومعلمی رانصیبمان نمودی خودت لیاقت قدردانی ازنعمتهایت را به مابده.