کودکانه

 

به نام خدا

 

دوست دارم پدرم این گونه باشد:

1جلوه گر شخصیتی خدا گونه باشد وهمواره یاد خدا را در وجودم زنده نگهدارد.

دارای خانواده ی متدین،عفیف وبا وجدان باشد زیرااثر مستقیم رفتار خانواده در او ودر برخورد با من بی اثر نخواهد بود.

2آنچه در کودکی ونوجوانی از آن محروم بوده است به صورت عقده برای تربیت من اعمال ننماید.

به تربیت دینی واخلاقی من همت گمارد؛نه با زور گویی وسلطه جویی ،بلکه خود معرفت دینی داشته باشد وعامل به گفتار خود بوده باشد .به اصول وفنون روانشناسی واقف باشد.مرا درک کند وهمواره زمان نوجوانی خود را به یاد آورد.

3خود را تک سوار خانواده و یکه سوار میدان خانه نداند واجازه ابراز عقیده،صحبت ومشورت به سایرین بدهد .دارای عفت کلام باشد وبرای اعضای خانواده ارزش واحترام قائل شود.از این که او مدیر خانواده است در نظرات غلط خود پافشاری ننماید.

4با دخالتهای بیجا،حرمت خود را نکاهد وبرای خود حد نگه دارد وحاکم مطلق نباشد.

بفهمد که نادیده گرفتن آرزوها وخواسته های بر حق اعضای خانواده چه شورشها در وجود آنان می آفریند.

5خستگیها ورنجهای بیرون از خانه را با آزار ما رفع ننماید.روشنی بخش محفل دوستان وترش رو وبد اخم وناسازگار در خانواده نباشد.

6منت نگذارد،زخم زبان نزند ،موقعیت وسن وافکار فرزندان خود را درک کند وبا زور گویی وتحمیل نظر،تخم کینه وعقده را در دل ما نکارد.

7آزاد منش، مرد عمل ،دور اندیش ،روشنگر،با ایمان ،دلسوز ،یار فداکار وهمدم وهمراز وراز دار وصمیمی برای خانواده باشد.

*خداوند به من توفیق قدر شناسی از این پدر را بدهد تا بتوانم فرزندی سر افراز برای او باشم وموجب رضای در گاه حق تعالی گردم.

 

                                                                             باآرزوی توفیق ایفای نقش والدینی مطلوب وانجام وظیفه ی فرزندی عالی