کودکانه

شب چادرش رو پهن کرده بود اما اون جا تاریک نبود ؛ نمی تونه تاریک باشه وقتی کلمه ی توحید از لسان رسول الله ص بارها وبارها ، درکنار تمثیلی از بیت المعمورجاری شده و جلوه ی زیبای الهی ، وصی رسول دردرون آن چشم به عالم خاکی گشوده است .اطراف بیت الله غرق درنورعبادت ست مثل همه ی اوقات دیگرش ؛ اما نمی تونی از لکه ها ووصله های ناجوری رو که دشمن به تن اسلام چسبونده نادیده بگیری، وصله هایی که نه تنها تن بلکه جان روهم  آزار میدن که این آزارشون خیلی هم بدتره . آری درفضایی که حاکم ابلاغ جعلی داره وپای پرده داریش را خدا امضا نکرده ، بلکه با حب جاه وقرار داد شومی که با فرزند پیراستعمار داره ( هریک دیگری را حمایت کنند یکی با ترویج سلفی گری ودیگری با زر وسیم) امضای سمتش با مهرشیطون تایید شده  ؛ شاید بسیار مشکل باشه که ازحقیقت گفت وحتی اگرهم لب ترکنی تکذیبت می کنند ومشرکت می خونن...

"ولی دل آروموقرار نداره ونمیشه لب بست وچیزی نگفت .چند روز پیش عید غدیر بود ونتونستیم کنار زادگاه امیرالمؤمنین علنی جشن بگیریم ؛ حالا هم که شب بیست وچهارم است وفردا مباهله ، هیچ نگوییم؟!

خوب اشکالی نداره ، ازمشترکات استفاده می کنم وبه هرکس رسیدم می پرسم میدونی چندم ماهه ؟ شیعه وسنی رو متوجه تاریخ مباهله می کنم و درفرصتی که دست میده از همراهان واهل البیت رسول خدا درآن روز هرچی روزیم شد به لحاظ موقعیت برای حاجی ها میگم ؛ شاید کاری کرده باشم ودست خالی برنگردم؛ الابته هم وطنی ها که برای فراخوانشون مشکلی ندارم ؛ می مونه بقیه حجاج عزیزی که به هردلیلی ازخبر این واقعه ی مهم دورنگه داشته شدن تا مبادا ...."

حاجیه توی ذهنش برنامه شو منظم کردوباپذیرایی مختصری که به همراه داشت به هرحاجی رسید از روز بعد پرسید ؟ به ایرانی ها می گفت شما هم این سوال رو بپرسین ولو این که وقتی برای جوابش نمونه ؛ بذار حجاج گوشه ی ذهنشون بمونه وتوکشورشونهم به دنبال حقیقت مباهله واونهایی که به عنوان عزیزترین همراه رسول خدا ص حاضر شدند باشن.

حالا دوباره فردا سالگروز مباهله ست ودشمن هم چنان لجاجت می کنه ؛ ولی وعده ی الهی تغییر ناپذیره .عزت از آن رسول الله ص  وخاندان مکرمشونه ؛ چه اقراربکنن ؛ چه بگن اصلا همچین چیزی درتاریخ نیست وسند نداره.بالاخره آن مهربان نقاب ازچهره برخواهد داشت وآشکارا همه چیز را اثبات خواهد کرد.

نوشته ی بالا براساس خاطرات حج نود بود که دلم نیومد ننویسم