کودکانه

دل هوای حج کرده بود ونه پولی ونه ثبت نامی ونه نوبت سفری.یک شانس داشت واون این که مجاورالرضا ع بود.لباس پوشید و خودش رو به حرم رسوند .بابارون محبت به اهل بیت چشماشو شست وشوداد وقصد دست رسوندن به ضریح کرد البته بعد از آداب اولیه تشرف.دوستی خادمه اورا دید وگفت اینجا چرا؟ازهمون دور زیارت کن.نتونست ازترکیدن بغض ممانعت کنه وگفت بذار امشب برم تا کنار ضریح آخه امشب اومدم حج فقرا به جابیارم.(رسم است بین مجاوران که کمتر نزدیک ضریح می روند تا زائرانی که از راههای دورآمده اند ازاینفرصت بیشتر استفاده کنند .)خادمه گفت :پس آرام ازکنارشیشه جلو بیا وبعد اتمام عرض ادب وزیارت از بقیه بخواه تورا به سمت بیرون جمعیت هدایت کنن.

چه مزه ای داد آن زیارت متفاوت وچه می دانست که دفتر ویزای زیارات همه همین جاست وبدون امضای علی بن موسی الرضا که همانا بابیست ازابواب رحمت ولطف الهی بربندگان ؛نمی توان تشرف یافت.

وحالا اگر نتوانستی به پابوسش بروی دست برسینه بنه وباغسل وطهارت ولباس پاکی که برتن داری درهمان مکان خودت عرض ادب کن وزیارت نامه بخوان وتمنای تشرف به همه ی مکانهای پاک زیارتی وخصوصا بیت الله وحرم رسول اکرم واهل بیتش را بخواه.

آه که اگر مولایمان حضرت مهدی ع ظهورنمایند چه کسی می تواند برشیعیان سخت بگیرد یا مانع تشرفشان به مکانهای عبادی ویژه شود.

همه باهم برای فرج دراین ایام لیالی دعا می کنیم.