کودکانه

                                                       به نام خدا

 بزرگتر محله شدن را دوست داشت؛به سفره ی خودش قانع نبود؛خانه اش را کوچک می دید.چشمش به زمین همسایه ها و غنایم آن بود.در خیال می دید که روزی همه را بدست خواهد آورد.ولی هر چه حساب می کردمی دانست زورش نمی رسد.سر تعظیم در برابر دیگری که ادعای کل جهان را داست خم کرده بود وحالادستش را بوسیدودر گوش هم زمزمه ای کردند.شیطان قاه قاه خندیدواوبا کمک مدعی بزرگ ودوست دیگرش دیوار خانه ی همسایه را فرو ریخت وپادرحریمش گذاشت.

  اگر بودی ومیدیدی ومیشنیدی که چقدر خوشحال بود وبا یک شیپور عالم را خبر کرده وفریاد میزدکه تا فرداتخت مجللی درخانه ی تازه برای خود مهیا میسازم.اما گویاخواب دیده بودوبه حقیقت فکر نمی کرد.پدر وفرزندان کاملا بیدار بودند.با فرمان پدرهمه ی بچه هاخردوبزرگ آماده شدندوبرای دفاع قد برافراشتند.هرچند که بسیاری از آن سروها افتادند،اما سروهای زیادتری روییدند.فرزندان باوفا وسرو قامت لبیک گویان با جلوه ی ایمان وپایداری به ستیز با آهن وآتش رفتند تا این که حریص به زانو در آمد؛بزرگترش به او یاد داد که تسلیم بازی ما بشو!بعد هم پیشنهاد صلح را به میان آورد.پدر با اگو گیری از امیردینش به مصلحت پذیرفتند وفرمودندمن جام ...را سر می کشم.البته این را آدمهای خوب می دانند که هر گاه برای خدا باشی جام آب حیات می شود وهمین طور شد.نام پدر وفرزندانجاودانه گشت وخبرش غول جهان طلب وجهان خوار را وحشی تر کرد.اکنون پدر از میان ما رفته اند ولی درسهایشان با خاطره ها برای بقیه ی بچه ها مانده است.زمین خانه رنگین واز گرمی خون برادران وخواهران افروخته است.گویا تب دارد .تب عشق به خدا وحفظ حرمت خانه واهل آن.هنوز صدای ناله هاودعاهای شبانه ی پدر وفرزندان به گوش می رسد وبازماندگان را همواره بیدار باش می دهد.آخر شاید بدانید وشاید هم نه؛چه که غول دیگر آن نوکر را نمی خواست ودورش انداخت ولی هنوز به خانه وگنج های پنهان آن چشم دارد وطرح تازه ای دارد تا حمله کند وآن را بگیرد ولی چون از رودر رویی مستقیم می ترسد باقاقالی و زر و زیور واسباب سرگرمی وارد می شود تا خوب که بچه ها بی خیال وگیج شدند همه چیز را ببرد وبرده داری را دوباره شروع کند.اما کور خوانده است جانشین پدر که در محضر او شاگردی کرده اند آنقدر به موقع اهل خانه را از کلک های غول ودستانش آگاه می کنند که اگه فقط کمی حواسها رو جمع کنند هیچ وقت حتی پای مدعی هم به خانه شان باز نمی شود چه رسد که بیاید وآقایی هم بکند.پس همه ی ما بچه ها با هم دست تو دست هم یکدل ویک صدا به آقامون وبزرگمون که رهبری ما را دارند قول بدهیم که هر کس حواسش پرت شد آن دیگری یاد آوری کند که دشمن در کمین است واز دستور آقا غافل نشو.                                                    

                                                                                             به امید نابودی کامل جهان خواران

                                                                                                برامام(ره) وشهدا هر دم صلوات