کودکانه

گفت:"شنیدم کربلا مشرف نشی وزیارت تکنی ادعای شیعه بودنت پوچه.اشکهامو پاک کردم وبه خودم گفتم کربلا رفتن میسرت نباشه،کربلایی شدن رو ممکن کن.شال های سیاه مزین به نام جوان رشید امام حسین ع اشیه الناس به رسول اکرم ص ونام کم عمرترین شهید حماسه ی پیروزی خون برشمشیر را به رسم ادب بردیوارخانه آویختم ودل را کردم حسینیه وخانه شد خیمه ی عزا.اما چه غوغا وولوله ای ست درپیام وهدف کربلا نهفته که ابلیس هرآن وگاه وبیگاه آن چنان حمله ای می کند وقصد خرابی وبه آتش هواکشیدن این حسینیه رادارد که نگو ونپرس واگه نباشه دستگیریهای امام زمانمان ع صاحب عزای اصلی این ماتم عظما که بر شیعه وتشیع وارد شد خدا می داند که دلی حسینی بماند دراین وانفسای فتنه های اخرالزمان."

الهی پناهنده ی توییم ومحتاج الطافت با عنایات تفویضی به ولی منتظرت.

الهی محتاج کرمت هستیم تا چشمهی اشکمان برثارالله ع نخشکد وبدین طریق بااین نمکین عرض ادب خود برکنیم بنیان کاخ های ستم زمان حال را.