بسيار نامه كودكانه ديده ام كه صاحبانشان مسير پيري طي مي كنند و در اين طريق نصيبي كه ندارند هيچ همان كودكي پاكشان را هم فرو مي گذارند و ديگر قادر نحواهند بود آسمان را آبي ببينند

"بگذار يك لحظه پيرانه سخن بگويم: هنر همين است: موسيقي، نقاشي، ادبيات...

كسي كه سهراب را دوست داشته باشد، شاملو را احساس كند، فروغ را بستايد، و هر شعر خوب را آيه اي زميني بپندارد، چنين كسي، به درستي زندگي خواهد كرد... ."
قسمتي از نامه نادر ابراهيمي به همسرش

سلام عليكم!

گشتم در لابه لاي كلمات معصوميت نهفته را كشف حجاب كردم....اما...سرزمين كودكان، يك آسمان بيشتر از آسمان من دارد. آنجا آرضوهايشان هم با آرزوهاي من فرق دارد....عشق كودكانه نه مثل عشق ما، دركتاب ها پيدا نشده است...آنها برخلاف ما دنبال اينكه فرمول عاشق شدن چيست، نرفته اند...خود نماد عشق اند و با پنبه سر عشق هاي دروغين مارا بريده اند....

راستش شايد باور نكنيدخيلي وقت بود، مي خواستم سر بزنم، آدرستون گيرم نيومد..توفيقي شد خدمت برسيم....آرشيو هم خوندم....الهي و ربي به دل نشست...ماها هميشه ياد گرفته ايم توي كلمات قلمبه سولمبه عشق رو پيدا كنيم..در بين كلمات هم بي عدالتي است....

... به روز شديد، خبر كنيد...يازهرا....